Αψόμωτος- Απο το δημώδες αψώμωτος, επίθετο το οποίο σύμφωνα με το Δημητράκο δηλώνει τον άωρο, τον αγίνωτο, τον άσαρκο ή αυτόν που δεν ‘μέστωσε’, δεν ‘εψώμωσε’. Προφανώς πρόκειται για επώνυμο που προήλθε από παρατσούκλι του πρώτου φέροντος, λόγω φυσικών χαρακτηριστικών , π.χ. αδύνατος. (ΛΔΗΜ)
Μικές- Το επίθετο αυτό (πατρωνυμικό) προέρχεται απο το υποκοριστικό/χαϊδευτικό του βαφτιστικού Μιχαήλ-Μιχάλης όπως αυτό χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον ελληνικό νησιωτικό χώρο με επιρροή απο δυτικές εκδοχές (πρβλ. Ιταλικό Michele). Π.χ. ο πατέρας του Κωνσταντίνου Κανάρη Μιχάλης έμεινε γνωστός ως Μικές.
Πολίτης(Λευκάδα)- Η ετυμολογία του επωνύμου αυτού είναι προφανής. Η περίπτωση να προέρχεται από μια οποιαδήποτε πόλη, εκτός από την Πόλη, δεν είναι τόσο πιθανή κατά τη γνώμη μου επειδή δεν υπήρχε λόγος να μην σχηματιστεί επώνυμα π.χ. Γιαννιώτης από τα Γιάννενα, Σμυρνιός από τη Σμύρνη κ.ο.κ. .
Μερικά από τα στοιχεία που βρήκα στις διάφορες προσβάσιμες πηγές που έχω τώρα είναι ότι οικογένεια Πολίτη εντοπίζεται στην Ζάκυνθο προερχόμενη από τη Λευκάδα το 1654. Η οικογένεια αυτή σύμφωνα με το Λεωνίδα Ζώη στο έργο του Λεξικόν Ιστορικόν και Λαογραφικόν Ζακύνθου, Αθήνα 1963, τόμος Α’, σελ.539.
Επειδή η επαφή των νησιών του Ιονίου κατά την περίοδο της βενετοκρατίας ήταν πολύ στενή και οικογένειες, «κοινών» και «»»»ευγενών»»»» πιστεύω ότι είναι ενδιαφέρον να γνωρίζεις ότι οικογένεια με το επώνυμο Πολίτης, απαντάται στο Libro d’Oro της Κέρκυρας, καταγεγγραμένο από τον ντόπιο ιστορικο Ανδρέας Μαρμορά, το 1672.
Όσον αφορά στο επώνυμο αυτό στη Λευκάδα. Πρώτη, τουλάχιστον απο τα στοιχεία που κατάφερα να συγκεντρώσω, αναφορά του επωνύμου Πολίτη γίνεται το έτος 1754 όπου καταγράφεται μέλος της ως μέλος του Consiglio Civico της βενετοκρατούμενης Αγιαμαύρας. (Τα επίθετα καταγράφτηκαν με λατινικούς χαρακτήρες, Polliti).
(Οι πληροφορίες από το έργο του Ευγένιου Ρίζου Ραγκαβή, Livre d'or de la noblesse Ionienne, Αθήνα, 1925, τομ.Α, σελ.288.)
Λιάτος- Θα έκανα την υπόθεση ότι το επώνυμο προέρχεται από τα αρβανίτικα. Ίσως σχετίζεται με παρόμοια επώνυμα όπως Γλιάτας, το οποίο προέρχεται από το αρβαν. γλjατε, που δηλώνει τον ψηλό άνθρωπο.
Βαλσάμης- Προφανώς σχετίζεται με το ουσ. βάλσαμο, το άρωμα, η αρωματική ουσία. Η λέξη στη δημοτική και ως μπάλσαμο, ενώ προέρχεται απο το αρχ. βάλσαμον. Ως επώνυμο πιστεύω οτι προέρχεται απο το βαφτιστικό Βαλσάμης, το οποίο βρήκα σε αρκετές εγγραφές στους καταλόγους του ΟΤΕ.
Ως επώνυμο, έχω βρει πάρομοια: έναν Βαλσαμόπουλο τον 15ο αιώνα στη Θεσσαλονίκη, Βαλσαμών στη Χαλκιδική το 1301, έναν κληρικό Κωνσταντίνο Βαλσάμωνος το 1357 στην Πόλη κ.α. .
