Αναλυτής- Από το μεσν./δημώδ. αναλυτής, αυτός που αναλύει λεπτομερώς τα πράγματα, από το αρχ. ρήμα αναλύω. Ως επώνυμο τουλάχιστον από τον 13ο αιώνα, καθώς αναφέρεται κάποιος Αναλυτής στην Κεφαλονιά το 1264, αλλά και το 1331/2 αναφέρεται κάποιος Κωνσταντίνος Αναλυτής, ιερέας-δωρητής της εκκλησίας των Ταξιαρχών στη Δεσφίνα Φωκίδας. (ΛΔΗΜ) (BZP)
Αναματερός- Από το δημώδες αναματερό και αναματηρό, το δοχείο που μπαίνει το ανάμα. Ανάμα λέγεται στην εκκλησιαστική ορολογία το κόκκινο κρασί που χρησιμοποιείται για τη Θεία Ευχαριστία, <μεσν. νάμα με τη σημερινή σημασία< αρχ. νᾶμα «τρεχούμενο νερό». (ΛΤ) (ΛΔΗΜ)
Απέργης- Από το μεσν. απέργης, ο αμαρτωλός, ό άνομος. Από το ουσ. απέργιν, η αμαρτία, ανομία. (TRAPP)
Αξαόπουλος- α)Από το δημώδες αξάγι/αξάι, το εξάγιον, το αλεύρι που δίνεται για αμοιβή στο μυλωνά. β) Ίσως από διαλεκτ. μορφή(Πελ/σος) του δημωδ. επιθέτου άξαντος/άξαστος, ο αλανάριστος, αυτού που δεν μπορεί να λαναριστεί το μαλλί του. Η πρώτη εκδοχή πρέπει να θεωρηθεί επικρατέστερη. (ΛΔΗΜ)
Γιαλούσης/Γιαλουσάκης- Από το δημωδ. ο κάτοικος σε παράλιες περιοχές, κοντά σε γιαλούς, ή αυτός που ζει παραλιακά και ζει από την αλιεία και κατά συνέπεια ο άκληρος, ο φτωχός. (ΛΔΗΜ)
Γραμματικός/Γραμματίκας/Γραμματικόπουλος κ.α.- Από το δημώδ. γραμματικός, ο γραμματέας, από το αρχ. ουσ. γραμματικός. Ως επώνυμο τουλάχιστον από τον 14ο αιώνα, καθώς μεταξύ άλλων αναφέρονται οι Γεώργιος Γραμματικός-Βέρροια-1338, Γραμματικόπουλος-Κρήτη-1452, Μιχαήλ Γραμματικός-Ραδόλιβος(Σέρρες)-1316, κ.α. (ΛΔΗΜ) (BZP) {ΜΣΚ}
Δοκανάρης - Από το μεσν./δημώδ. δόκανο, ο δοκός, αλλιώς το δοκάνι, <αρχ. δοκός. Σχηματίστηκε με τη συνήθη επαγγελματική κατάληξη –άρης, βλ.βαρκάρης, γελαδάρης, λυράρης, περιβολάρης κ.τ.λ. . Προφανώς η λέξη δοκανάρης θα είχε τη σημασία του κατασκευαστή ή εμπόρου δοκάνων. (ΛΔΗΜ)
Δοκανίκης- Από το δημώδ. δοκανίκι, αλλιώς το δεκανίκι, μπαστούνι αναπήρων ή γερόντων. Η λέξη από το μεσν. δεκανίκιν, υποκορ. του ουσιαστικοποιημένου ουδ.επιθέτου «δεκανικόν ραβδίον», ‘ραβδί του δεκάνου, του δεσμοφύλακα’. (ΛΔΗΜ) (ΛΤ)
Ζουδιάρης- Από το δημωδ. ζουδιάρης, παλιότερα ο «μαγος» προς την εκδίωξη των ζουδιών, ζωδίων, δαιμονίων, στοιχειών. (ΛΔΗΜ)
Ματαράς-1) Από τη λέξη μάτι συν την μεγενθ. επίθημα. –αράς, αυτός που έχει μεγάλα μάτια, ή λιγότερο πιθανό, 2) από το δημωδ. ματαράς(ο), είδος δερμάτινου ασκού,παγουριού, για τη μεταφορά νερού, από κηνυγούς και αγρότες. (ΛΔΗΜ)
Ματρακούκας-Από το ιδιωμ. ματρακούκα, αλλιώς η μανδραγόρα<αρχ.μανδραγόρας. (ΛΔΗΜ)
Μπαρτζόκας- Από το βλαχ. bardzu “σταχτόχρωμος” και την βλαχ. υποκορ. καταλ. –oca(καταλ.σλαβ.αρχής). {ΤΟΖ}
Νιάρχος- Από το σπάνιο βαφτιστικό Νέαρχος, όνομα αγίου που γιορτάζει στις 22 Απριλίου, <νε(ο)+-άρχος(άρχω)(Λ.Μ)
Πουλακίδας- Από το δημώδ. πουκακίδα, η πουλάδα, η μικρή κότα, υποκορ. του πουλιού. (Λ.Τ)
Παλάβρας-Παλαύρας- Από το δημωδ. παλάβρα, ανόητος λόγος, κομπορρημοσύνη,< ισπαν. palavra `λέξη΄<λατ. parabola<ελνστ. παραβολή.(ΛΤ) (ΛΔΗΜ)
.........................................................................
Οι συντομογραφίες με τη βιβλιογραφία βρίσκονται εδώ.
Στο χωριό μου (Κόρωνος Νάξου) το επώνυμο Αξαόπουλος θεωρούμε ότι προέκυψε διαφορετικά. Αντιγράφω από το
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.diadromesgr.blogspot.com/, από τοκείμενο για την Κόρωνο Νάξου (E΄ Τα επώνυμα των Κορωνιδιατών):
"2. Αξαόπουλος: Αξάι είναι η αμοιβή του μυλωνά για το άλεσμα. Ένας μυλωνάς με το επώνυμο Κουφόπουλος είχε το παρατσούκλι Αξάης. Τα παιδιά του καταγράφτηκαν ως Αξαόπουλοι1ζ. Πρώτος αναφέρεται στα μητρώα αρρένων ο Κωνσταντίνος Παναγιώτη Αξαόπουλος που γεννήθηκε στο χωριό το 1851."
Φίλε Ιωάννη σε ευχαριστώ για την συμμετοχή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εκδοχή που αναφέρεις είναι πολύ πιθανή και πρέπει να τη θεωρήσουμε επικρατέστερη. Το λεξικό Δημητράκου αναφέρει τη λέξη αξάγι(αξάι), το εξάγιον,το αλεύρι που δίνεται προς αμοιβή στο μυλωνά.